Οστεοχόνδρωση της θωρακικής σπονδυλικής στήλης: συμπτώματα, θεραπεία

Οστεοχόνδρωση του μαστού

Η οστεοχόνδρωση της θωρακικής σπονδυλικής στήλης αναφέρεται σε εκφυλιστική-δυστροφική παθολογία. Τα προβλήματα με τη χτένα καταλαμβάνουν την 5η θέση στη δομή όλων των ασθενειών του μυοσκελετικού συστήματος. Είναι πιο συχνές σε άτομα άνω των 45 ετών. Η έγκαιρη διάγνωση και έναρξη της θεραπείας μπορεί να επιβραδύνει την εξέλιξη της νόσου.









Μηχανισμός ανάπτυξης

Η εκφυλιστική-δυστροφική παθολογία, η οποία περιλαμβάνει την οστεοχόνδρωση, χαρακτηρίζεται από την παρουσία διαφόρων βασικών δεσμών στην παθολογική διαδικασία, όπως:

  • Ο υποσιτισμός (τροπισμός) του ιστού του χόνδρου που εμφανίζεται στο πλαίσιο του υπερβολικού στρες ή της έκθεσης σε άλλους προκαλώντας παράγοντες ονομάζεται δυστροφία.
  • Η σταδιακή καταστροφή των κυττάρων και της διακυτταρικής ουσίας του ιστού του χόνδρου που εμφανίζεται ως αποτέλεσμα του υποσιτισμού.
  • Η ανάπτυξη μιας φλεγμονώδους αντίδρασης, η σοβαρότητα της οποίας εξαρτάται από το βαθμό βλάβης στις δομές του ιστού του χόνδρου.
  • Παραβίαση της λειτουργικής κατάστασης της άρθρωσης ή της δομής της σπονδυλικής στήλης (μεσοσπονδύλιοι δίσκοι), που περιέχει ιστό χόνδρου.

Η οστεοχόνδρωση περιλαμβάνει την ήττα των μεσοσπονδύλιων δίσκων και των αρθρώσεων των διεργασιών της κορυφογραμμής σε διάφορα μέρη. Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι μεταξύ των σπονδύλων είναι ισοπεδωμένοι, γεγονός που οδηγεί σε συμπίεση του κινητήρα και των αισθητήριων νευρικών ινών των σπονδυλικών ριζών. Ο μηχανισμός ανάπτυξης της νόσου συνοδεύεται πάντα από νευρολογικά συμπτώματα.

Αιτίες της νόσου

Η οστεοχόνδρωση του θώρακα είναι μια πολυεθολογική ασθένεια. Αυτό σημαίνει ότι η διαδικασία της δυστροφίας και του εκφυλισμού του χόνδρου ιστού προκαλείται από την επίδραση ενός μεγάλου αριθμού προκλητικών παραγόντων:

  • Κληρονομική προδιάθεση, η οποία καθορίζει τις θρεπτικές ιδιότητες του ιστού χόνδρου με επακόλουθες διαταραχές στο πλαίσιο των φυσιολογικών φορτίων. Σε αυτήν την περίπτωση, η οστεοχόνδρωση μπορεί να αναπτυχθεί σε νέους.
  • Συγγενείς δυσπλασίες και ανωμαλίες στην ανάπτυξη των δομών του μυοσκελετικού συστήματος, οι οποίες οδηγούν σε αλλαγές στη ροή του αίματος στους ιστούς και σε επιδείνωση της διατροφής των συστατικών του χόνδρου.
  • Αναβάλλει τραυματισμούς σε διάφορα τμήματα της κορυφογραμμής (κατάγματα, μώλωπες, εξάρσεις και υπερχείλιση των αρθρώσεων), που οδηγούν σε αλλαγή του λόγου διαφόρων δομών με την επακόλουθη ανάπτυξη εκφυλιστικών-δυστροφικών διεργασιών σε αυτές.
  • Ανεπαρκής σωματική δραστηριότητα (καθιστικός τρόπος ζωής), η οποία οδηγεί σε συμφόρηση στον ιστό.
  • Αυξήθηκε συστηματικά το άγχος στη θωρακική σπονδυλική στήλη (σκληρή σωματική εργασία, επίμονο στατικό φορτίο).
  • Διαταραχή του μεταβολισμού των μεταλλικών αλάτων στο σώμα, η οποία προκαλεί μείωση της αντοχής των διεργασιών των οστών, των μεσοσπονδύλιων δίσκων και του επακόλουθου υποσιτισμού των δομών του χόνδρου.
  • Επιδείνωση της παροχής αίματος στους ιστούς της σπονδυλικής στήλης, η οποία συμβαίνει στο πλαίσιο της συμπίεσης των κύριων αρτηριών ή των φλεβών.
  • Κακές συνήθειες - η νικοτίνη και το αλκοόλ είναι αγγειακά δηλητήρια που προκαλούν επιδείνωση της ροής του αίματος στους ιστούς και παραβίαση της διατροφής τους.

Ο προσδιορισμός των λόγων για την ανάπτυξη της παθολογικής διαδικασίας αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της διαγνωστικής διαδικασίας. Αυτό είναι απαραίτητο για τον επακόλουθο διορισμό μιας αποτελεσματικής θεραπείας, καθώς και για την πρόληψη της νέας ανάπτυξης της οστεοχόνδρωσης.

Συμπτώματα οστεοχονδρωσίας της θωρακικής σπονδυλικής στήλης

Η ανάπτυξη της εκφυλιστικής-δυστροφικής διαδικασίας συνοδεύεται από την εμφάνιση και την επακόλουθη αύξηση της έντασης των ακόλουθων συμπτωμάτων οστεοχόνδρωσης:

  • Πόνος στη σπονδυλική στήλη στο επίπεδο του στήθους - αρχικά ο πόνος εμφανίζεται μετά από άσκηση, μια μακρά παραμονή του ανθρώπινου σώματος σε μία θέση. Τότε τα συναισθήματα δυσφορίας εντείνονται και γίνονται μόνιμα. Συχνά η παθολογική διαδικασία συνοδεύεται από έναν θαμπό πόνο στην πλάτη μεταξύ των ωμοπλάτων.
  • Άβολη αίσθηση συμπίεσης στην πλάτη, που σημαίνει ότι δεν μπορείτε να εισπνέετε πλήρως.
  • Παραβίαση της ευαισθησίας του δέρματος με τη μορφή μούδιασμα σε διάφορα μέρη του σώματος (οι αλλαγές καλύπτουν το δέρμα των άνω ή κάτω άκρων στη μία πλευρά του σώματος) λόγω συμπίεσης των ευαίσθητων νευρικών ινών των ριζών του νωτιαίου μυελού
  • Η μυϊκή αδυναμία στο ένα χέρι ή στο πόδι είναι συνήθως στη μία πλευρά του σώματος.
  • Παραβίαση της λειτουργικής κατάστασης του πεπτικού συστήματος, η οποία συνοδεύεται από ρέψιμο, καούρα, κοιλιακό άλγος, μετεωρισμός (φούσκωμα), ασταθείς κινήσεις του εντέρου.
  • Αλλαγές στην πλάτη και τους βραχίονες, συμπεριλαμβανομένου του ξηρού δέρματος, αυξημένη ευαισθησία των νυχιών (αποτέλεσμα παραβίασης της κατάστασης των αυτόνομων νευρικών ινών κατά τη συμπίεση της σπονδυλικής ρίζας).
  • Αλλαγές στη λειτουργική κατάσταση των πυελικών οργάνων, οι οποίες εκδηλώνονται σε μειωμένη ούρηση, δυσκοιλιότητα, ανικανότητα στους άνδρες, ασταθής εμμηνορροϊκός κύκλος στις γυναίκες.

Οι εκδηλώσεις εμφανίζονται σταδιακά, ένα άτομο δεν μπορεί να προσδιορίσει με ακρίβεια το χρονοδιάγραμμα της ανάπτυξής του. Για μεγάλο χρονικό διάστημα η ένταση των συμπτωμάτων αυξάνεται, εμφανίζονται νέα σημάδια της παθολογικής διαδικασίας. Λόγω της φύσης και της διάρκειας της δυσφορίας στην πλάτη, υπάρχουν 2 τύποι πόνου στην οστεοχόνδρωση της θωρακικής σπονδυλικής στήλης:

  • Ο πόνος στο Dorsago εκδηλώνεται με τη μορφή επιληπτικών κρίσεων που περιορίζουν την κίνηση στην πλάτη και διαταράσσουν την αναπνοή.
  • Η ραχιαλγία είναι ένας σταθερός πόνος που εντοπίζεται στην περιοχή των σπονδύλων που επηρεάζεται από την παθολογική διαδικασία.

Η οστεοχόνδρωση της θωρακικής σπονδυλικής στήλης είναι η αιτία της συνεχούς δυσφορίας και της μείωσης της ανθρώπινης ποιότητας ζωής. Ανάλογα με τον βαθμό αλλαγών, διακρίνονται 4 στάδια ανάπτυξης παθολογίας:

  • Στάδιο 1 - ελάχιστες αλλαγές, αυξημένη κινητικότητα των αρθρώσεων μεταξύ των σπονδύλων, χωρίς συμπτώματα.
  • Στάδιο 2 - διόγκωση (ισοπέδωση) του μεσοσπονδύλιου δίσκου, η εμφάνιση ελαφρού πόνου, κυρίως μετά την άσκηση.
  • Στάδιο 3 - σχηματισμός κήλης, παραβίαση της ρίζας του νωτιαίου μυελού, συνεχής πόνος εμφανίζεται, ανάπτυξη νευρολογικών συμπτωμάτων.
  • Στάδιο 4 - έντονες αλλαγές που οδηγούν σε σοβαρό σταθερό πόνο, μούδιασμα του δέρματος σε διάφορα μέρη του σώματος, μείωση της μυϊκής δύναμης, κυρίως στα άνω άκρα.

Ο προσδιορισμός του σταδίου της παθολογικής διαδικασίας γίνεται με βάση τις κλινικές εκδηλώσεις της νόσου. Προκειμένου να αποσαφηνιστεί ο τύπος και η σοβαρότητα των αλλαγών, συνταγογραφείται επίσης μια αντικειμενική διάγνωση με διαδικασίες απεικόνισης της σπονδυλικής στήλης.

διάγνωση

Με βάση την κλινική εικόνα, ο γιατρός καταλήγει σε ένα αρχικό συμπέρασμα. Για να προσδιοριστεί ο εντοπισμός και η φύση της αλλαγής, καθώς και το στάδιο της παθολογικής διαδικασίας, συνταγογραφείται μια πρόσθετη εξέταση με οπτικοποίηση του θώρακα:

  • Η ακτινογραφία της σπονδυλικής στήλης είναι η πιο συνηθισμένη μέθοδος διάγνωσης οργάνων, η οποία σας επιτρέπει να εντοπίσετε μεγάλες αλλαγές στις δομές της σπονδυλικής στήλης.
  • Η υπολογιστική τομογραφία είναι μια τεχνική ακτινογραφίας σάρωσης ιστού στρώματος προς στρώμα, η οποία έχει υψηλή απόδοση διαχωρισμού και κάνει ορατές τις ελάχιστες αλλαγές στο στήθος.
  • Χρησιμοποιείται απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού - για οπτικοποίηση, χρησιμοποιείται το φαινόμενο συντονισμού των πυρήνων ενώσεων, το οποίο εμφανίζεται σε ένα μαγνητικό πεδίο. Η τεχνική περιλαμβάνει σάρωση του σώματος, ενώ το ανθρώπινο σώμα δεν εκτίθεται σε ακτινοβολία.

Για τον προσδιορισμό της λειτουργικής κατάστασης των διαφόρων οργάνων και συστημάτων, συνταγογραφούνται εργαστηριακές εξετάσεις (κλινική, βιοχημική εξέταση αίματος, εξέταση ούρων). Μετά τη διάγνωση, ο γιατρός έχει την ευκαιρία να επιλέξει τη βέλτιστη θεραπεία.

Θεραπεία της οστεοχόνδρωσης της θωρακικής σπονδυλικής στήλης

Η θεραπεία της οστεοχόνδρωσης της θωρακικής σπονδυλικής στήλης είναι πάντα περίπλοκη. Αποσκοπεί στην αποκατάσταση της διατροφής των συστατικών του χόνδρου, στην ομαλοποίηση των ιδιοτήτων τους, καθώς και στη λειτουργική κατάσταση των σπονδύλων και των ριζών του νωτιαίου μυελού. Χρησιμοποιούνται δύο κύριοι τομείς θεραπευτικών μέτρων:

  • Συντηρητική θεραπεία.
  • Επεμβατική χειρουργική διαδικασία.

Συχνά συνδυάζονται και οι δύο κατευθύνσεις θεραπευτικών μέτρων.

Συντηρητική θεραπεία

Η βάση της συντηρητικής θεραπείας είναι η χρήση φαρμάκων διαφόρων ομάδων:

  • Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα - Μειώστε τη σοβαρότητα της φλεγμονώδους απόκρισης και του πόνου.
  • Επινεφρίδια - Μειώστε τη φλεγμονή και τον νευρολογικό πόνο.
  • Χαλαρωτικά μυών - Τα ναρκωτικά μειώνουν τον τόνο των ραβδωτών μυών στη σπονδυλική στήλη, μειώνοντας έτσι τη συμπίεση των ριζών του νωτιαίου μυελού.
  • Διουρητικά - σημαίνει μείωση του πρηξίματος των ιστών και συμπίεση των ριζών του νωτιαίου μυελού λόγω της αυξημένης απέκκρισης των ούρων.
  • Chondroprotectors - μειώστε τη σοβαρότητα των εκφυλιστικών διεργασιών, την καταστροφή του ιστού του χόνδρου, συμβάλλετε στη μερική ανάκαμψή του.
  • Βιταμίνες Β - βελτίωση της ροής των μεταβολικών διεργασιών στον νευρικό ιστό, συμβολή στην πρόωρη αποκατάσταση της λειτουργικής κατάστασης των ριζών του νωτιαίου μυελού.
  • Βιταμίνη C (ασκορβικό οξύ) - ενισχύει τα αιμοφόρα αγγεία, έχει αντιοξειδωτική δράση (δεσμεύει και απενεργοποιεί τις ελεύθερες ρίζες, τα οποία είναι «θραύσματα» οργανικών μορίων με ένα ζεύγος ηλεκτρονίων και τα οποία βλάπτουν τις δομές των κυττάρων της μεμβράνης).

Κατά τη διάρκεια της ύφεσης (βελτίωση της κατάστασης και μείωση των οξέων συμπτωμάτων της φλεγμονής), συνταγογραφείται θεραπεία άσκησης (ασκήσεις φυσικής θεραπείας με ειδικές ασκήσεις), μασάζ πλάτης, φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες (μαγνητοθεραπεία, λουτρά λάσπης, ηλεκτροφόρηση). Κατά τη λήψη θεραπευτικών μέτρων, είναι σημαντικό να ακολουθείτε διατροφικές (απόρριψη λιπαρών τηγανητών τροφών, αλκοόλ) και γενικές συστάσεις (επαρκής ύπνος, λογική εργασία και ανάπαυση). Η συντηρητική θεραπεία επιτρέπει μια σημαντική βελτίωση της κατάστασης.

Χειρουργικές επεμβάσεις

Ελλείψει του απαραίτητου θεραπευτικού αποτελέσματος στο πλαίσιο της χρήσης φαρμάκων, καθώς η παθολογική διαδικασία εξελίσσεται, προκειμένου να εξαλειφθούν ριζικά τα προβλήματα, συνταγογραφείται επεμβατική χειρουργική επέμβαση. Περιλαμβάνει διάφορες τεχνικές:

  • Μικροδυσκεκτομή - αφαίρεση κήλη δίσκου ακολουθούμενη από πλαστικό από το άνοιγμα της κήλης.
  • Foraminectomy - αφαίρεση περίσσεια οστών που στενεύουν το κανάλι στην περιοχή όπου εξέρχονται οι ρίζες του νωτιαίου μυελού.
  • Η λαμιντεκτομή είναι μια επέκταση του καναλιού της περιοχής εξόδου των σπονδυλικών ριζών.

Στα σύγχρονα νοσοκομεία, χρησιμοποιούνται ελάχιστα επεμβατικές ενδοσκοπικές τεχνικές. Για το πλαστικό άνοιγμα του κήπου, συνήθως χρησιμοποιούνται ειδικά δίχτυα από σκληρό υλικό που δεν προκαλούν φλεγμονώδεις αντιδράσεις.

πρόληψη

Για να αποτρέψετε την ανάπτυξη μιας παθολογικής διαδικασίας, πρέπει να ακολουθήσετε πολλές απλές προληπτικές συστάσεις, όπως:

  • Αρκεί οκτώ ώρες ύπνου.
  • Περιορισμός της επίδρασης των στρες (το χρόνιο στρες μπορεί να προκαλέσει την ανάπτυξη παθολογικών διεργασιών).
  • Ομαλοποίηση του καθεστώτος εργασίας και ανάπαυσης.
  • Περιορισμός της βαριάς σωματικής εργασίας.
  • Απόρριψη κακών συνηθειών.
  • Λογική διατροφή με επαρκή πρόσληψη βιταμινών και φυτικών ινών.
  • Επάρκεια κινητήρα με δυναμικές ασκήσεις (επαναφόρτιση), περπατώντας στον καθαρό αέρα.

Η οστεοχόνδρωση της θωρακικής σπονδυλικής στήλης χαρακτηρίζεται από μια χρόνια προοδευτική πορεία. Η ασθένεια απαιτεί μακροχρόνια θεραπεία, οπότε είναι πιο εύκολο και πιο προσιτό να αποφευχθεί η ανάπτυξή της.